چالش‌های در حال تحول، مدلسازی حیوانی در تحقیقات کاربردی

مدل‌های حیوانی جزء مهمی از تحقیقات زیست پزشکی هستند و در مطالعات کاربردی نقش مهمی را ایفا می‌کنند. به طور معمول، مدل‌های جوندگان تکیه‌گاه اصلی و انتخاب اصلی محققان بوده‌اند، اما در سال‌های اخیر، تغییرات قابل ‌توجهی در چشم‌انداز مدل‌سازی حیوانات رخ داده ‌است. به عنوان مثال، تکنیک‌های جدیدتر تا حد زیادی استفاده شده است و همچنین استفاده موفق از مدل‌های حیوانی بزرگ مانند خوک‌ها، درمطالعات کاربردی گسترش یافته است. در سال‌های اخیر، آگاهی رو به رشدی از محدودیت‌های تحقیقات حیوانی پیش‌بالینی و توانایی (‏یا اغلب عدم توانایی)‏ آن‌ها در پیش‌بینی و یا سنجش موفقیت کارآزمایی بالینی، وجود داشته‌است. لازم به ذکر است، با وجود موفقیت در آزمایش پیش‌بالینی (‏حیوانی)‏، تقریبا 85 % از آزمایش‌های اولیه بالینی برای داروهای جدید با شکست مواجه می‌شوند؛ از آن‌‌هایی که تا مرحله سوم آزمایش‌ پیش می‌روند، تنها حدود 50 % در نهایت برای استفاده بالینی تایید می‌شوند.

با وجود استفاده در حال تکامل و چالش‌های بالقوه مدل‌های حیوانی، استفاده از آن‌ها همچنان به عنوان یک مولفه اصلی و کلیدی در تحقیقات بیوپزشکی کاربردی باقی مانده‌است. اگر چه مدل‌ها قادر به پیش‌بینی کارایی یا ایمنی انسان در هر مورد نیستند، اما سهم زیادی در حفاظت و ایمنی داوطلبان و بیماران بالینی دارند. در پاسخ به این چالش‌ها، استراتژی‌های متعددی برای افزایش دقت مطالعات پیش‌بالینی و افزایش موفقیت‌های کاربردی اجرا شده ‌است. با اینکه جوندگان ستون اصلی استفاده از مدل حیوانی هستند، اما مدل‌های حیوانی بزرگ به طور فزاینده‌ای برای تکمیل مطالعات رایج جوندگان استفاده می‌شوند. دامنه تحقیقات اولیه غیر انسانی، به ویژه در سال‌های آینده، نیاز به اصلاح بیشتر خواهد داشت زیرا سیستم‌های مدل‌سازی جدید توسعه و پیشرفت بیشتری پیدا خواهند کرد.