سنتز و ارزیابی 18F] (2S,4R)-4-Fluoroglutamine]، به عنوان یک نشانگر جدید PET Scan جهت تصویربرداری مالتیپل میلوما
در سالهای اخیر، استفاده از روش تصویربرداری توموگرافی با گسیل پوزیترون (PET Scan)، جهت تشخیص و ارزیابی بیماری مالتیپل میلوما، به شکل چشمگیری مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، به دلیل محدودیتهای نشانگرهای عمومی PET Scan، نظیر 18F]FDG] در تصویربرداری مالتیپل میلوما، تحقیقات گستردهای به منظور توسعهی نشانگرهای جدید برای تصویربرداری این بیماری در جریان است. در مطالعهای که اکتبر 2021 در مجلهی Frontiers in Oncology منتشر شد، Valtorta و همکاران، 18F] (2S,4R)-4-Fluoroglutamine] را به عنوان یک نشانگر جدید PET Scan جهت تصویربرداری مالتیپل میلوما سنتز و مطالعه کردهاند.
روش 18F]FDG PET/CT]، که امروزه به عنوان یک روش نوین در تشخیص اولیه، ارزیابی پیشآگهی و شدت بیماری و همچنین سنجش پاسخ به درمان در بیماری مالتیپل میلوما مطرح شده است، دارای محدودیتهایی نظیر حساسیت تشخیصی پایین میباشد، به گونهای که فقط حدود 70-60 درصد موارد مالتیپل میلومای فعال، با این روش به درستی تشخیص داده میشوند. با توجه به این موضوع، کشف و توسعهی نشانگرهای اختصاصی جهت افزایش کارایی روشهای تصویربرداری برای این بیماری ضرورت دارد.
یکی از ویژگیهای متابولیکی مهم سلولهای سرطانی، وابستگی شدید آنها به متابولیتهایی نظیر گلوتامین است که سلولهای مالتیپل میلوما نیز از این قاعده مستثنی نیستند. مطالعات قبلی، حاکی از این هستند که بیان ناقلهای گلوتامین در سلولهای مالتیپل میلوما افزایش مییابد، که این نکته نیاز شدید این سلولها به گلوتامین جهت متابولیسم را تایید میکند. در تحقیقات اخیر، کاربرد 18F] (2S,4R)-4-Fluoroglutamine] جهت تصویربرداری از تومورهای وابسته به گلوتامین مورد بررسی قرار گرفته و به تایید رسیده است. در این مطالعه، برای نخستین بار، کاربرد این نشانگر در تصویربرداری مالتیپل میلوما در مدلهای پیش بالینی (مدلهای موشی دریافت کنندهی ردههای سلولی Vk12598 و JJN3 انسانی سرطان مالتیپل میلوما)، مورد مطالعه قرار گرفته است که نتایج حاصل از این مطالعه، کارایی مناسب این نشانگر را در تصویربرداری مالتیپل میلوما نشان میدهند. با توجه به نتایج این مطالعه، توسعهی این نشانگر میتواند در افزایش کارایی تصویربرداری PET در سرطانهای وابسته به گلوتامین، نظیر مالتیپل میلوما کمک کننده باشد. علاوه بر این، استفاده از این نشانگر در تحقیقات پیش بالینی، میتواند به مطالعهی پروفایل متابولیکی سلولهای میلوما و توسعهی روشهای جدید درمانی برای این بیماری کمک کند.
تیم علمی:
تیم اختلالات ایمنی باشگاه پژوهشگران آزمایشگاه پیش بالینی دانشگاه علوم پزشکی تهران
تهیه کننده خبر:
کوروش دانشور نژاد، دكتري داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران
تایید کننده خبر (منتور):
دکتر زهرا صالحی، دکتری ایمونولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تهران