یک مدل حیوانی مناسب برای درمان های وابسته به سلول انسانی در بیماری استئوآرتریت ثانویه بعد از آسیب لیگامنت مفصل زانو

16 تیر 1400 | 772 بازدید
یک مدل حیوانی مناسب برای درمان های وابسته به سلول انسانی در بیماری استئوآرتریت ثانویه بعد از آسیب لیگامنت مفصل زانو

یک مدل حیوانی مناسب برای درمان های وابسته به سلول انسانی در بیماری استئوآرتریت ثانویه بعد از آسیب لیگامنت مفصل زانو

 

بیماری استئوآرتریت پس از تروما (PTOA) که پس از آسیب لیگامنت ACL مفصل زانو بوجود می آید، شیوع بسیار بالایی داشته و از نظر اقتصادی بسیار هزینه بر می باشد. جهت تلاش برای پاسخ به این نیاز بالینی، علاقه زیادی به درمان های وابسته به سلول بوجود آمده است.

هدف این مطالعه، ساخت مدل حیوانی در اندازه بزرگ برای بیماری PTOA و همچنین نشان دادن امکان مداخله سلول انسانی در داخل مفصل می باشد.

بدین روش که زانوی سمت راست ۹ حیوان خوک (Yucatan mini-pig) را دچار آسیب ACL کرده و سپس تا ۱۲ هفته بعد از آسیب، مفاصل زانوی حیوان ها بررسی شدند. از طرفی میزان اینترلوکین ۱ بتا (IL-1????) و تخریب کلاژن در مایع سینوویال، سرم و ادرار در این مدت با تکنیک ELISA ارزیابی گردید. ۳ حیوان در هفته ۴ و ۳ حیوان در هفته ۱۲ پس از آسیب قربانی شده و مفاصل دارای آسیب و بدون آسیب تحت آنالیز با دستگاه MRI و تکنیک هسیتولوژی قرار گرفتند. پس از ۲ روز از آسیب ACL، ۳ حیوان دیگر در داخل مفصل زانوی راست خود، تعداد ۱۰ میلیون سلول بنیادی مزانشیمی منشا گرفته از مغز استخوان انسان که با حامل فیبرین ترکیب شده را دریافت کردند. این سلول ها با Reporter gene آنزیم لوسیفراز (hBM-MSCs-Luc)، مارکرهای فلئورسنت و نانوپارتیکل های آهن داخل سلولی Label شدند. یکی از این حیوان ها در روز صفر و ۲ حیوان دیگر در روز ۱۴ پس از تزریق این

سلول ها قربانی شده و برای بررسی Viability و Localization آن ها با تصویربرداری های Bioluminescence، Fluorescence و MRI به صورت Ex vivo بررسی گردیدند.

بدین ترتیب، بیماری PTOA، ۴ هفته بعد از ایجاد آسیب تشخیص داده و پس از گذشت ۱۲ هفته از آسیب، استئوآرتریت شدیدتری با تکنیک هیستولوژی در مفصل دیده شد. از طرفی آنالیز مایع سینوویال، افزایش IL-1???? را بعد از آسیب ACL و کاهش آن در طول ۲ هفته را نشان داد. همچنین اجزا پروتئینی کلاژن تیپ ۲ در مایع سینوویال و سرم پس از آسیب افزایش پیدا کرد. علاوه بر آن، hBM-MSCs-Luc بلافاصله پس از تزریق و پس از ۲ هفته از تزریق در مفصل با استفاده از تکنیک های تصویربرداری، تشخیص داده شدند.

این مطالعه، تولید مجدد غضروف ها و تغییرات سایتوکاینی را در بیماری PTOA پس از آسیب ACL نشان داد. همچنین توانایی بقا و فعالیت hBM-MSCs-Luc را در مفصل زانوی این مدل حیوانی، بدون سرکوب سیستم ایمنی، حداقل به مدت ۲ هفته گزارش داد.

در نهایت، این مدل حیوانی می تواند در گسترش درمان های وابسته به سلول افرادی که دچار آسیب ACL و به دنبال آن دچار بیماری PTOA می شوند، نقش بسزایی داشته باشد.

 

لینک منبع خبر: https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/0363546520952353

 

تهیه کننده خبر:

تیم سلول درمانی باشگاه پژوهشگران آزمایشگاه پیش بالینی دانشگاه علوم پزشکی تهران (عبدالوحید صادق نژاد)

تایید کننده خبر (منتور):

تیم سلول درمانی باشگاه پژوهشگران آزمایشگاه پیش بالینی دانشگاه علوم پزشکی تهران (جناب آقای دکتر احسان شریف پاقلعه)

تصاویر