فیزیک تابش و نابودی پوزیترون(2)

هسته یک اتم از دو نوع نوکلئون متفاوت یعنی پروتون و نوترون تشکیل شده است. اگر یک هسته تعدادی پروتون یا نوترون اضافه داشته باشد، ناپایدار است و تمایل به واپاشی رادیواکتیو دارد تا پایدار شود. یک راه متداول که در آن هسته ای با تعداد پروتون اضافی واپاشی رادیواکتیو انجام می دهد، تابش پوزیترون است. اساسا یک پروتون در هسته اتم به یک نوترون و یک پوزیترون تبدیل می شود. هسته هایی که با تابش پوزیترون واپاشی می کنند در تصویربرداری پِت مورد استفاده قرار می گیرند. پوزیترونی که در یک واپاشی حاصل می شود، در یک ماده غنی از الکترون همانند بافت، عمر بسیار کوتاهی دارد. این پوزیترون در اثر برهمکنش با الکترون های اتمی بافت، به سرعت انرژی جنبشی خود را از دست می دهد و با یک الکترون ترکیب می شود و یک حالت هیدروژن مانند تشکیل می دهد که پوزیترونیوم نامیده می شود. این حالت خیلی ناپایدار است و در پی آن پدیده نابودی رخ می دهد . در پدیده نابودی دو فوتون با انرژی 511 کیلو الکترون ولت ایجاد می شود که با زاویه 180 درجه نسبت به یکدیگر ساطع می شوند.

لیست رادیونوکلئیدهایی که با تابش پوزیترون واپاشی می کنند و برای تصویربرداری پت مناسب می باشند به صورت زیر می باشند.