تهیه نانوذرات آنتی بادی لیگاند 1 مرگ برنامه‌ریزی‌شده (PD-L1) بر پایه مدل موش nude و دارای اثرات درمانی برسرطان ریه

در این آزمایش، از مزایای هر دو لیپوزوم و نانو ذرات پلیمر برای سنتز نانوذرات پلیمر-لیپوزوم و آدریامایسین و ترکیب آن‌ها با آنتی بادی PD-L 1 (به عنوان نانو ذرات آنتی بادی PD-L 1) استفاده شد. نانوذرات با دوکسوروبیسین هیدروکلراید و رنگ نزدیک به مادون قرمز DIR محصور شدند و از روش‌های تصویربرداری حیوانات کوچک (تصویربرداری پیش بالینی) برای ارزیابی استفاده شد.

نتایج نشان داد که فلورسانس قرمز هیدروکلراید دوکسوروبیسین وارد سلول‌ها می ‌شود و فلورسانس قرمز نانوذرات آنتی بادی PD-L1 در گروه 4h بهتر از گروه 2h است. فلورسانس قرمز درون سلولی نانوذرات آنتی بادی PD-L1 گروه 4h قوی‌تر از گروه دوکسوروبیسین آزاد 4h بود. فلوسیتومتری و آزمایش‌های کانونی نشان داد که سلول‌های A549 نانوذرات آنتی بادی PD-L1 بیشتری را به خود اختصاص داده‌اند. نتایج نشان داد که شدت فلورسانس گروه نانوذرات آنتی بادی PD-L1 به طور قابل توجهی از گروه نانوذرات قوی‌تر بود و پیرامون تومور clear بود و شدت فلورسانس با گذشت زمان قوی و قوی‌تر شد، این نشان می‌دهد که نانوذرات آنتی بادی PD-L1 مورد هدف قرار گرفتند.

نانوذرات آنتی بادی PD-L1 سنتز شده در این مطالعه یک حامل دارویی خوبی برای سلول‌های تومور ریه است، که می‌تواند توسط سلول‌های سرطانی ریه A549 بهتر جذب شود و می‌تواند سلول‌های تومور را به طور مؤثری از بین ببرد، رشد تومور را مهار کرده و برای مشاهده اثرات درمان هدفمند سرطان ریه مفید هستند.

لینک خبر

تیم علمی:

تیم سرطان باشگاه پژوهشگران آزمایشگاه پیش بالینی دانشگاه علوم پزشکی تهران

تهیه کننده خبر:

فهیمه خسروبیگی، کارشناسی پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی کرج

تایید کننده خبر (منتور):

خانم دکتر سمیرا درخشان، استادیار گروه آسیب شناسی فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران