تصویربرداری نوری

تصویربرداری فلورسنت بر اساس فلوروکرومهای داخل نمونه مورد آزمایش عمل می کند که توسط یک منبع نور خارجی برانگیخته می شوند و در پاسخ واکنش نشان می دهند. فلوروکرومهای سنتی شامل GFP، RFP و جهش های بسیاری هستند. با این وجود چالش های مهمی در داخل بدن به وسیله اتوفلورسانس بافت در طول موج کمتر از 700 نانومتر ظاهر می شود. این امر منجر به انتقال رنگهای مادون قرمز نزدیک و پروتئین های فلورسنت مادون قرمز (700 نانومتر-800 نانومتر) شده است که به واسطه اتوفلورسانس بسیار پایین بافت و عمق نفوذ بافت در این طول موج، امکان پذیر است.
    از سوی دیگر،  Bioluminescence imaging بر پایه نور تولید شده توسط واکنش های آنزیمی شیمیایی می باشد. در هر دو تصویربرداری فلورسانس و بیولوژیکی، سیگنال های نور توسط دوربین های متحرک همراه (CCD) با درجه حرارت -150 درجه سانتیگراد، حساسیت بسیار زیادی دارند.  در مواقعی که نور بیشتری تولید می شود، دوربین های با حساسیت کمتر یا حتی چشم غیر مسلح می توانند برای تجسم تصویر استفاده شوند.