بررسی اثرات شرایط حیوان بر کیفیت تصاویر 18F-FDG PET

در مطالعه­ای که توسط  Fueger و همکارانش انجام شد اثر شرایط حیوان بر کیفیت تصاویر 18F-FDG PET  در مطالعات حیوانی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه شرایط نگهداری حیوان قبل از تصویربرداری از نظر Fasting ، دمای محیط نگهداری حیوان، بیهوشی حین تزریق رادیودارو و نوع داروی بیهوشی و همچنین نوع تزریق رادیودارو (وریدی و صفاقی) مورد ارزیابی قرار گرفت.

حیوانات در حالت Fasting  به مدت 8 الی 12 ساعت قبل از تزریقرادیو دارو به دور از غذا نگهداری شدند. همچنین در گروه­های درمانی که افزایش دمای بدن حیوان مد نظر بود، دمای محیط از حداقل 30 دقیقه قبل از تزریق تا زمان تصویربرداری در دمای 30 تا 34 درجه سانتیگراد با کمک پدهای گرمایی نگه داشته شد. برخی از حیوانات در هنگام تزریق بیهوش شدند و برای بیهوشی از دو داروی کتامین/ زایلازین و داروی ایزوفلوران استفاده شد. تزریق رادیودارو در برخی از گروه­ها صفاقی و در بعضی دیگر به صورت وریدی انجام شد.

هر یک از گروه­­های مورد مطالعه با گروه استاندارد مقایسه شدند. حیوانات در گروه استاندارد دسترسی آزاد به آب و غذا داشتند، در دمای اتاق نگهداری شدند و همچنین در هنگام تزریق رادیودارو بیهوش نشدند.

نتایج حاصل از بررسی­های کمی و کیفی بر روی تصاویر 18F-FDG PET از حیوانات دارای تومور نشان داد که بهترین شرایط نگهداری حیوان قبل از انجام اسکن عبارت است از حالتی که حیوانات 12-8 ساعت قبل از تزریق رادیو دارو Fast  شده اند و در حین تزریق بیهوش بودند. همچنین حیوانات در این گروه 30 دقیقه قبل از تزریق و پس از تزریق تا زمان انجام اسکن در محیطی با دمای 34-30 درجه سانتی­گراد قرار گرفتند.

همچنین در گروهی که حیوانات قبل از تزریق رادیو دارو و انجام اسکن در شرایط  Fasting  و در محیط با دمای 34-30 درجه­ی سلسیوس قرار گرفتند (30 دقیقه قبل از تزریق تا زمان انجام اسکن) و نیز حیواناتی که در هنگام تزریق در هوشیاری کامل بودند، بیشترین میزان جذب 18F-FDG در ناحیه Cerebral می­باشد. با توجه به این بخش از تحقیق می­توان نتیجه گرفت که این پروتکل در تصویربرداری از مغز می­تواند مناسب باشد.

همچنین در این مطالعه نشان داده شد که در گروه استاندارد بیشترین میزان جذب رادیو دارو در Brown Fat، Herderian Glands، Skeletal Muscle و Myocardium است که از این نتایج می­توان در اسکن قلب بهره برد. لازم به ذکر است در شرایطی که حیوان در حالت Fasting و در محیط با دمای 34-30 درجه سلسیوس قرار داشت جذب رادیو داروی 18F-FDG در Brown Fat و Skeletal Muscle به شدت کاهش یافت.

در این مطالعه از دو داروی بیهوشی کتامین-زایلازین و ایزوفلوران استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی­ها نشان داد که تزریق داروی بیهوشی به حیوان سبب افزایش سطح گلوکز در خون حیوان می­شود. این در حالی است که این افزایش در شرایطی که از داروی کتامین-زایلازین استفاده می­شود به میزان معنی­داری بیش از داروی ایزوفلوران است. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق داروی کتامین-زایلازین داروی مناسبی جهت بیهوش کردن حیوانات در تصویربرداری 18F-FDG PET  نمی­باشد.

و در نهایت در بررسی تزریق رادیو دارو به دو روش داخل صفاقی و داخل وریدی نتایج نشان داده شد که سرعت جذب رادیو دارو در ارگان­های مختلف زمانیکه تزریق به صورت داخل وریدی انجام می­شود سریعتر از زمانی است که تزریق به­صورت داخل وریدی انجام می­شود اما در نهایت پس از گذشت 60 دقیقه از انجام  تزریق جذب رادیودارو در ارگان­های مختلف تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند.