مقایسه حساسیت روش‌های تصویربرداری MPI و 19F-MRI با هدف ردیابی سلولی

تصویربرداری سلولی با استفاده از تصویربرداری پیش بالینی ذرات مغناطیسی(MPI) و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی هسته فلوئو (19F-MRI) امکان ردیابی درمان‌های سلولی و سرنوشت سلول‌های سرطانی را فراهم می‌کند. از مزایای این دو روش می‌توان به تولید تصویر با کنتراست مثبت به‌همراه سیگنال کمی قابل اندازه‌گیری بدون استفاده از تابش یونیزان اشاره نمود، که در نتیجه می‌توان به یک ردیابی اختصاصی و خطی بر اساس تعداد سلول دست یافت. در MPI، نانوذرات سوپرپارامغناطیس اکسید آهن (SPION) به‌عنوان عوامل نشان‌گذاری سلولی بطور مستقیم شناسایی می‌شوند.

در این مطالعه حساسیت ردیابی سلول‌های بنیادین مزانشیمی (MSC) و سلول‌های سرطان سینه 4T1 نشان‌دار شده با Ferucarbotran (در MPI) و Perfluoropolyether (در 19F-MRI) مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعات برون‌تنی برای یک زمان تصویربرداری مشخص، تعداد 4000 سلول MSC (حاوی 76 نانوگرم آهن) و 8000 سلول 4T1  (حاوی 74 نانوگرم آهن) توسط MPI  تشخیص داده شد. این نتیجه بدلیل نشان‌گذاری کمتر سلول‌های 4T1 نسبت به MSC با Ferucarbotran بوده است. از طرفی، 256000 سلول MSC  با 19F-MRI تشخیص داده شد. بدلیل نشان‌گذاری ناکافی سلول‌های 4T1 با Perfluoropolyether، مطالعات درون‌تنی فقط برای MSC انجام گرفت. مقایسه شدت سیگنال در MPI بین یک قرص حاوی صدهزار MSC، نشان داد که کاهش سیگنال تعداد مشابه سلول، به صورت تزریق زیر جلدی (49%)، داخل صفاقی (53%) و داخل وریدی (15%) خواهد بود. در 19F-MRI سیگنال حاصل از 2 میلیون سلول‌ MSC بصورت تزریق زیرجلدی و داخل صفاقی نسبت به سیگنال یک قرص حاوی تعداد مشابه سلول به ترتیب برابر با 72٪ و 66٪ اندازه‌گیری شد. همچنین از تزریق صدهزار سلول، سیگنالی دریافت نشد. این نتیجه، بیانگر حساسیت بالاتر روش MPI نسبت به 19F-MRI در این مطالعه می‌باشد. 

لینک خبر

تیم علمی:

تیم نانوتکنولوژی باشگاه پژوهشگران آزمایشگاه پیش بالینی دانشگاه تهران

تهیه کننده خبر:

فرزانه قربانی، دانشجوی دکترای تخصصی فیزیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

تایید کننده خبر (منتور):

دکتر الهام بیدرام، استادیار گروه بیومتریال، نانوتکنولوژی و مهندسی مواد ، دانشکده فناوری‌های نوین، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان